Enthousiast gemaakt door Georg en Johan, die vorige editie gereden hadden, zijn we met een groepje van 10 man gaan trainen voor dit event. Na weken van voorbereiding stonden we uiteindelijk met 7 man aan de start op 28 december. Nou ja aan de start, we stonden in alle vroegte op de parkeerplaats toen Gerben er achter kwam dat hij zijn voorwiel niet in zijn auto had gelegd. Balen! Of was dat een voorspelling!
Dus we stonden met 6 man aan de start; Johan V, Albert, Klaas, Simon, Georg en Johan gingen dit varkentje wel even wassen. Maar het liep anders. Al bij de eerste pauze plek in Balloo was het duidelijk dat dit een loodzwaar parcours was. De regen van de afgelopen weken had de ondergrond omgetoverd tot een ware modder baan. Glibberend vonden we de weg langs slootkant, grasland en singeltracks, en af en toe moest er al gelopen worden. Wat een verschil met de vorige editie!
Maar moedig strijden we voort. De route op zich is mooi, en het weer was ons tot dan nog gunstig gezind. We hebben zelfs de zon zien opkomen!
Met een gemiddelde van 13! Km/h bereiken we Schoonloo op zo’n 80km. Daar was het voor Johan V genoeg. Begrijpelijk. En hij was niet de enige.
Helaas sloeg het weer om en ging het wat regenen en viel er wat natte sneeuw. Het werd koud en nat. En het deed het parcours ook geen goed, het werd er nog gladder door. Maar in Beilen op 103 km stond een tas met droge kleren en konden we ons omkleden. Tussen Schoonloo en Beilen ging ons gemiddelde nog verder onderuit. Niet omdat we echt “leeg” waren, maar je kon gewoon niet sneller. Dit was voor Simon, Georg en Klaas dan ook het punt om hun handdoek in de ring te gooien. Is dit echt leuk? Nee dus.
Albert en ikzelf voelden nog wel de motivatie om door te gaan. In de hoop dat het beter werd zijn we ons gaan omkleden om na een kom snert weer op pad te gaan. En ziedaar was zelfs droog. Maar niet lang. Na een half uur begon het weer te regenen. Tot zover de droge kleren. Maar we komen in bekender gebied en dat motiveert toch ook meer. Onderweg naar Dwingeloo zagen we al niet zoveel fietsers meer en werd het een stuk rustiger op het parcours. Hier en daar wat Fat Bikers. En daarbij wordt ook alweer donker.
Na 10 uren op de fiets komen we aan in Dwingeloo op 123 km. Ja je leest het goed, 123 km in dik 10 uren. Niet te lang stil staan, snel een hapje en weer door. Het is donker als we voor Dieverbrug nog een bos induiken. Weer zo’n modder track maar nu in het donker dus. En intussen werd de regen natte sneeuw. Glibberend mis ik op een haar na een boom, en wordt ik gedwongen af te stappen om verder te lopen. Nog steeds niet echt omdat ik leeg ben maar omdat er geen doorkomen aan is. Albert zit ergens achter me, ik zie het schijnsel van zijn lamp ook heen en weer slingeren in een poging balans te houden. Ik besef me dat we nog zo’n 70 km te gaan hebben, in het donker, met 12 km/h gemiddeld, en maak een rekensommetje……
Bij Diever besluiten we samen dat het wel mooi is zo. Dit is niet leuk meer, maar ook best link zo in het donker. We hebben het tot 134 km volbracht, meer werd het niet vandaag.
Ik vraag mijn vrouw of ze ons komt halen. Wij wachten wel even bij de Lange in Diever. Lekker warm achter een bak koffie en een stuk appeltaart. Dik verdient al zeggen we het zelf.
Vanaf deze plaats spreken we diepe respect uit voor alle deelnemers die wel de hele tocht volbracht hebben!
(Simon heeft het opgebracht nog wat foto's te maken af en toe, deze en meer vind je HIER)